شاید اگر حوصله بیش‌تری می‌داشتم، اگر انگیزه و رغبتی در من مانده بود، مفصل‌تر می‌نوشتم که بماند یادگار روزهای بعدی‌ام.
ولی حالا عجالتاً اگر وقت داشتید و حوصله‌تان می‌کشید، به این موضوع هم نیم‌نگاهی داشته باشید که بیست‌ویک آن‌ها چقدر به هشتادوهشت ما دور و نزدیک است! حرف‌ها و گفتنی‌های جالبی دارد. جالب، تلخ، گزنده، ترسناک و تاریک.
دچارِ فیش‌نگار
سلام
گیلبرت
خب اینو از دو وجهه میشه بررسی کرد. وجهه اول اینه که تو آمریکا تقلب نشد ولی تو ایران تقلب شد! (من این رو محتمل تر میدونم)
وجهه دوم اینکه ما در ایران نظام شفاف و کارآمد انتخاباتی نداریم! شورای نگهبان خودش متهم به تقلب در انتخابات بود بعد خودش شد عامل بررسی اینکه تقلب شده یا نه! بعد نهاد بالادستی شورای نگهبان کی بود؟ هیچی! درحالی که تو آمریکا اختلاف و شکایت به دادگاه ها برده شد و سیستم قضایی آمریکا هم به حدی مقبول طرفین بود که رای دادگاه رو بپذیرن! یعنی عامل دوم قوه قضاییه واقعا مستقل بود! دیوان عالی آمریکا با وجود اکثریت قاطع جمهوری خواه که 4 نفرشون هم منصوب خود ترامپ بودن حتی حاضر به بررسی پرونده نشدن!
عامل بعدی رفتار هوشمندانه احزاب و افراد بود. تو ایران بعد از اینکه موسوی ادعای تقلب کرد تمام اصلاح طلبا پشتش وایسادن. تو آمریکا جمهوری خواهان اکثرا یا سکوت کردن یا جلوی ترامپ وایسادن
قضیه بعدی شفافیت و قدرت رسانه هاست. الان شما بعد از 12 سال بری تو خیابون از یکی بپرسی موسوی بر چه اساسی ادعای تقلب میکرد هیچکس نمیدونه! بعد بپرسی نظام بر چه اساسی ادعای تقلب رو رد کرد بازم هیچکس نمیدونه :))))
نکته آخرم نحوه برخورد با معترضین بود. قطعا پلیس آمریکا وقتی طرفدارای مسلح ترامپ داشتن وارد کنگره میشدن میتونست همه شون رو به رگبار ببنده یه نفرم پاش نرسه داخل ولی این کارو نکردن! درحالی که تو ایران به نقل از شخص فرماندار شهر قدس، مردم غیر مسلحی که وارد حیاط فرمانداری شده بودن رو به گلوله بستن! (تازه این اعتراض سر بنزین و حمله به یه فرمانداری بود اون اعتراض سر انتخابات و حمله به مجلسین آمریکا!)
محقق
اتفاقا به نظر میاد این قبیل اتفاقات و به قول شما وقایع 21 در آمریکا، ریشه اش تو همون چیزاییه که علیه ایران سعی میکردن تو سال 88 بزنن و به مردمشون القاء کنن. حداقل مشاهدات من از نظرات مردمی توی همون سالها اینو میگه..
اینا اصلا تو این فازها نبودن که رأی ما رو پس بدید و این حرفا.. اینا همون چیزاییه که راجع به ایرانی ها به خورد مردمشون دادند و چشم و گوش مردم راجع به وضعیت خودشون باز شد و علیه دولت خود آمریکا به کارش گرفتند (صرفنظر از اینکه چقدر این موضوع درست یا غلط بوده توی انتخابات آمریکا، اما به هر حال این مساله به خودشون برگشت..)
موافق‌ام. احتمالن یافتن ریشه‌های این داستان، همه‌ی این‌ها هست: جالب و تلخ و گزنده و ترسناک و تاریک. اما به‌نظر من خلاف انتظار نیست. اگه همه‌ی عوامل تاثیرگذار رو بذاریم کنار، از این نمی‌تونیم بگذریم که بیست‌ویکِ امریکا بعد از ۲۳۰ سال حرکت به سمت دموکراسی رخ داده، اما هشتادوهشتِ ایران بعد از ۳۰ سال (یا شاید به‌تر باشه بگیم ۱۰۰ سال).