هوم.
دوشنبه, ۸ دی ۱۳۹۹، ۰۱:۵۴ ق.ظ
یه سنگی رو یه دیوونه میندازه ته چاه، صدتا عاقل نمیتونن درش بیارن.
وای به حال روزی که دیوونه و عاقل ماجرا، یکنفر باشه: خویشتن خویش.
۹۹/۱۰/۰۸
یه سنگی رو یه دیوونه میندازه ته چاه، صدتا عاقل نمیتونن درش بیارن.
وای به حال روزی که دیوونه و عاقل ماجرا، یکنفر باشه: خویشتن خویش.
یا حتی: یه دیوونه میفته ته چاه، صدتا عاقل نمیتونن درش بیارن.
امان امان
با سلام و ادب ،
به بیانی دیگر :
یه شخصی رو یه دیوونه میندازه ته چاه ،صد تا عاقل نمیتونن درش بیارن.
وای به روزی که دیوونه و عاقل و اون شخصی که افتاد ته چاه ، یک نفر باشه.
خویشتن خویش خود
-----------------------
پ.ن: سنگ به سر زد نشکست ... .
وای از اون روز که بگی: خود کرده را تدبیر نیست...