مُحَلّی

الان اون پسرای خوشگل و اتو کشیده دانشگا لابد شمایی =/ 

واقعا عملا هیچ فضایی تو خوابگاه وجود نداره :))))

واقعا تو خوابگاه‌های پسرانه چی میگذره؟ والا یه دفعه یکی از همکلاسی‌های ما اومد یه عکس از یه تیکه از اتاقشون رو گذاشت تو گروه و گفت این تمیزترین نقطه‌ی اتاقمونه... ما که هنگ کردیم واقعا دی: اونقدر کثیف و به هم ریخته بود که آدم دلش نمیخواست عکسشو نگاه کنه حتی... البته بعدش یکی از پسرای دیگه طی یک اقدام اعتراض آمیز عکس اتاق خودشونو فرستاد که به مراتب بهتر بود :)

+ کم‌کم میتونید برید و جاهای بهترو کشف کنید. مثلا من هنوز از کشف پشت بوم و راه پله‌های منتهی به پشت بوم خرسندم و البته هیچ جای بهتر دیگه و هیچ نکته‌ی مثبت دیگه‌ای هنوز پیدا نکردم :|

موفق باشی

فک کنم اوایل خابگاهی شدنتوته 

استفاده کنین بد نمیگذره 

اوه پس واقعا اتاقاتون بهشته :) به نظرم شما که بالکن دارین دیگه پشت بوم براتون جذابیتی نخواهد داشت دی: چون اکثر جذابیت پشت بوم واسه من، بهره‌مندی از هوای آزاد و فرار از هوای خفه‌ی خوابگاهه. خوابگاه ما هم سه طبقه بیشتر نیست و تازه پشت بوم هم دورش کاملا پوشیده شده برای جلوگیری از خودکشی دانشجوها دی:

تازه ما ۸ نفره و کاملیم... هیچ جای خالی‌ای نداریم و هرجایی رو هم که میشده وسیله گذاشتیم... از رو یخچال و زیر تخت بگیر تا بالای کمدا و همه جا خلاصه :) 

به نظرم خوابگاهتون واقعا بهشته دی: لذت ببرید :)

وای من واقعا خندیدم با این پست :دی

حالا تازه اولشه! میاد اون روزی که بگی خودم کردم که لعنت بر خودم باد! :)))))

(ستاد تضعیف روحیهٔ خوابگاهیان!)

نقاط مثبت؟ بستگی به خوابگاه داره دیگه. من الان با خوابگاه راحتم چون در و دیوارش رو خوشگل کردم و با هم‌اتاقیم کنار اومدم. در کنارش از حیاط و دار و درخت و فضاش و چمن‌هاش لذت می‌برم. باشگاه می‌رم. آرایشگاه داره و لباس‌فروشی و... . خوبه درکل! اگه تو این ساختمونه گاز و سینک هم به قدر کافی داشتیم عالی می‌شد! :)) 

چرا دیگه! تو که قرار نبود خوابگاهی بشی، خودت اصرار کردی. :)))

آره. البته اولش یکم وحشتناکه. بعد به‌هم عادت می‌کنین و فضا تلطیف می‌شه. :دی

از توصیفات که به نظر میاد خوابگاه از نظر امکانات یه سر و گردن بالاتر باشه نسبت به خوابگاه های دیگه. ولی انصافا همخوابگاهیت چقدر فاجعه هست که امکانات خوابگاه در برابرش به چشم نمیاد :)))

دربارش بنویس :))))))))

خب مشکل حل شده (حداقل فعلا). به جنبه های مثبت قضیه نگاه کن الان میتونست بغل گوشت خرناس بکشه :)))

یه کنسروی چیزی می‌گرفتی آخه کیک و آبمیوه هم شد شام؟ آدم برای صبونه هم با کیک سیر نمیشه چه رسد ناهار و شام. نونم بگیر امروز برگشتنی. نون تو خوابگاه یک عنصر حیاتیه. عجیبه که چرا اونجا کسی نیست غذاشو باهات نصف کنه؟ یا ما زیادی فکر هم بودیم؟

خوابگاه خوب بودن یا نبودنش خیلی مرتبط با خودته. اینکه تصمیم داشته باشی توش راحت بگذرونی یا سخت. البته که هفته‌های اول سخت می‌گذره. ولی اگر خودت رو تطبیق بدی و البته اتاق رو هم طوری تغییر بدی که قابل زیست باشه، اون موقع دیگه خیلی هم بد نیست. یه جاهایی هم خوبه. این طوریه که الان از شش هفت سال خوابگاهی بودن، بیشتر از خاطره‌های تلخش خاطره‌های خوب دارم. و هروقت اسم خوابگاه میاد یاد اون‌ها می‌افتم.

.

آقا. :)))

دربارۀ پسرهای جینگول پینگول دانشگاه، یاد چندتا شخصیت خاص افتادم و کلی خاطره زنده شد. سربسته بگم، طرف وسط اتاقشون بوی گوجه گندیده می‌اومد، صدتا ظرف یکبار مصرف ریخته بود دور تختش، لباس‌های کثیفش رو می‌ریخت زیر تخت و خودش با لباس زیر می‌افتاد روی تخت، نیم ساعت با نافش بازی می‌کرد و از توش چرک در می‌آورد. بعد صبح که می‌شد ریش‌هاش رو تیغ میزد و موها رو تافت. 

دلم سوخت خب :)) میخوای آدرس بده غذا بفرستم برات :دی

فیلم تو چه ژانری دوست داری؟ 

من سریال خانه پوشالی House of cards رو خیلی دوست داشتم

فیلم مسیر سبز و زندگی عجیب بنجامن باتن و ژنوم رو خیلی دوست دارم

سریال چرنوبیل هم جدیده و هم قشنگه؛ اگه دوست داشتید... :)

من تابستون کتابش رو خوندم. :))

همیشه اول کتاب رو میخونم بعد فیلمش رو میبینم. خودم قشنگ تر تجسم میکنم. :دی