مُحَلّی

دلم پر از غصه است. با دستی که غصه است، چشم‌هایی که غصه می‌بینند، فکری که غصه فکر می‌کند و قلبی که غصه پمپاژ می‌کند، چه نتیجه‌ای از سرانگشتانم درمی‌آید به‌جز غصه؟ معلوم است. هر کاری کنم به سرانجام نمی‌رسد.