زخم چو آلودی نمک هیچ مداوا نشود (۲)

فکر نکنم هیچ‌وقت بتونم خودم رو ببخشم.

+ خب، آره. من بزرگ‌ترین دشمن خودمم. همین من که دوست نداره باشه. همین من که دیگه دوست نداره باشه. 

نیم‌ْشب

در جدل بودم. تا آنکه بر صفحه آمد No process running! همه‌ی آنچه در این چندساعت می‌گذشت، تمام شد. کاش همه‌ی آنچه در تمامی ساعات می‌گذشت نیز، به همین سادگی تمام می‌شد. تنها با فشردن چند گزینه و ورود یک رمزعبور شخصی. در جدل بودم. و انگار هنوز هم، هستم.

زخم چو آلودی نمک هیچ مداوا نشود

پیشنهاد شنیدن

+ من خیلی منتظر چهارده اسفند بودم. خیلی، یعنی چندماه. یعنی فکر کنم از همون مهر و آبان. اون مهر و آبان باورنشدنی. قرار بود متن خوبی بنویسم و پانویس یه تصویر کنم. تصویری که چهارده اسفند سال قبل ثبت کردم. از دست‌نوشته‌م، وسط چک‌نویس کنکور. وسط خوندنای تموم نشدنی کنکور. من خیلی منتظر امروز بودم که دوباره تکرار کنم. که دوباره تکرارت کنم. ولی... . نه. 

++ دلم تنگه پرتقال من... گلپر سبز قلب زار من...